Rouwgedicht: Herfstblad Ik wil je niet laten gaan.Je bent misschien moe en uitgeleefd. Maar waar blijf ík dan,en waar jij? Samen zijn wij heel.Als ik jou loslaat,ben ik ontworteld en stuk. Ik wil de wind tegenhoudendie je oppakt,de regen die je Lees meer …
Ga maar.Blijf niet staan,niet staren,talmen achterom. Zet je stappen,reis naar de grensen wees niet bangom te struikelen. Ik kan je niet missen,eigenlijk niet.Maar ik kan niet, wil nietvragen of je blijft. Ga maarhet is goed. Ik laat je losals je Lees meer …
Je bent heel bijzonder, heel gewoon, gewoon heel bijzonder ben je. Je lacht in duizend stralen. Dichtbij ben je als je lacht. Je ogen in een sprankeling: ze laten in ons een afdruk na. Je handen zorgen, Lees meer …
We laten je los in het donker van Midwinter. Ons hart tast in het niets, koud en leeg, tranen stromen, ijsdruppels op ons gezicht. Loslaten is groei die pijn doet, is alleen verder gaan in niets. Tot die ene dag, Lees meer …
Vier ballonnen. Voor ieder kind één. Ongeloof, hemel hoog. Toch echt waar. Zou het ooit bezinken? Vier kinderen onbereikbaar, weg. Laten wij zij die achterblijven rust en ruimte geven deze dagen maar niet alleen. © 20 september 2018 | Oss | Lees meer …
Liefde is als adem in en uit ritme van het hart open dicht als geurige bloem soms met grote teugen licht makend soms nauwelijks hoorbaar altijd aanwezig © 22 augustus 2018 | Simone Snakenborg Ritueelbegeleiding | +31 6 11 16 16 Lees meer …
Langzaam wordt het licht De zon zet haar eerste stappen in de nieuwe zomerdag Je opent je ogen, kijkt om je heen Wat mooi hier, zo blauw en fris Ja, hier wil ik zijn Dan kijk je naar beneden Lees meer …
het mooie aan vliegen zei ze is dat de wereld even als vanzelf langs je heen strijkt je stapt van de rand en strekt je in leegte het mooie aan vliegen zei ze is dat je het niet kan maar Lees meer …
Goede week Samen de tijd vertragen en stilstaan bij het moment van afscheid dat onvermijdelijk komt. Waar ben je? Als je goed kijkt in je hart, zal je me herkennen. Einde als begin van iets nieuws. Kijk hier voor meer Lees meer …
Water plooit zich langs oevers en velden deint in stijl zoekt oude paden op Kastelen poorten trekken voorbij luister een trompet mensen vrienden gezichten trekken vegen en strepen herinnering van licht Aarde wordt witter kleine bleke vlek zonder lucht Lees meer …