Rouwgedicht: Voetstappen in het zand
Ineens is dit onze laatste reis.
Een tripje naar zee.
Ik ga alleen naar huis.
Waar ga jij heen?
Ik zie jouw natte voeten in het zand.
Spoor van liefde naar jou toe.
Alleen de wind is tussen ons.
De zilte zon tekent jou.
Dan staat de tijd stil.
Mijn benen worden lood.
Jouw hart, mijn hart.
Waar ben je gebleven?
Nu loop ik door,
zoek voetstappen overal.
De hete zon bonst in mijn hoofd.
Jouw hart, mijn hart.
Dan voel ik dat het klopt.
Ook al doet overal het pijn.
Het klopt hier.
Onze liefde is voor altijd.