Rouwgedicht: Voetstappen in het zand

Ineens is dit onze laatste reis.
Een tripje naar zee.
Ik ga alleen naar huis.
Waar ga jij heen?

Ik zie jouw natte voeten in het zand.
Spoor van liefde naar jou toe.
Alleen de wind is tussen ons.
De zilte zon tekent jou.

Dan staat de tijd stil.
Mijn benen worden lood.
Jouw hart, mijn hart.
Waar ben je gebleven?

Nu loop ik door,
zoek voetstappen overal.
De hete zon bonst in mijn hoofd.
Jouw hart, mijn hart.

Dan voel ik dat het klopt.
Ook al doet overal het pijn.
Het klopt hier.

Onze liefde is voor altijd.

Written by 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.