Bijzonder uitvaartritueel
In Nederland worden we binnen zes werkdagen begraven, gecremeerd of kunnen we toestemming krijgen voor een zeemansgraf. Afgelopen zondag hoorde ik in een TV-uitzending over een prachtig uitvaartritueel op het hooggebergte van Tibet.
Mensen kiezen ervoor om na hun overlijden op te stijgen naar de hemel – letterlijk. Het ‘hoe’ klinkt wat macaber misschien. Maar eigenlijk is het een prachtige manier van ‘uitvliegen’ die milieubewust en diervriendelijk is. De overledene wordt namelijk in stukken verdeeld en aangeboden aan de kolonies van gieren die in de bergen leven. Het merendeel van de Tibetaanse bevolking kiest voor een hemelbegrafenis.
Een andere grote wens van Tibetanen is om ooit de zee te zien. Naast de hemeluitvaart kiest een kleine groep voor een waterbegrafenis. Ook dan wordt het lichaam in stukken verdeeld om vervolgens in de grote rivier de Yangtze richting de zee uit te varen.
Voor meer over dit ritueel en andere lees: De 7 opvallendste uitvaartrituelen ter wereld
Ja ik vind het mooi om te zien, maar ik ben dan zelf ook uitvaartondernemer, en zou dit dolgraag een keer willen mee maken. Maar eerlijk gezegd denk ik dat 90% van de mensen het afschuwelijk vind om te zien. Zelf de uitvaartondernemer die het ritueel uitvoert moet eerst alcohol drinken om het te kunnen voltooien. Dus of je het woord “mooi” kunt gebruiken is hier ff de vraag???
Het bijwonen van dat ritueel is voor ons Neder- en medelanders is inderdaad niet de meest esthetische aangelegenheid die we ons kunnen indenken. Daarin heb je helemaal gelijk! Ik bedoel met “mooi” en “prachtig” dat dit ritueel de cirkel van het leven benadrukt. Tachtig proces van de Tibetanen kiest voor dit ritueel. Wat wij niet fraai vinden om te zien, vinden zij ethisch en esthetisch verantwoord te ondergaan.